Zaterdag 28 September kwam er een wens uit… Elk weekend ontvangen wij het Algemeen Dagblad met daarbij het AD Magazine welke wij met veel plezier lezen. En uiteraard lezen wij elke week de column Goeie Zaak die gaat over hoe kleine ondernemers zich staande houden tussen de grote jongens. Elke week dacht ik. Wat zou ik daar graag een keer in willen staan… 

Wil jij lezen hoe wij dit ervaren hebben en hoe het artikel tot stand kwam? Lees dan snel verder.

Hoe gaaf zou het zijn als wij ooit eens…

Ik denk dat het begin Juni was… De telefoon ging. ‘Hi, je spreekt met Rianne. Journalist voor o.a. het AD Magazine. Ik heb jouw naam doorgekregen van de redactie. In het AD Magazine staat elke week een column genaamd ‘Goeie Zaak’. Heb jij interesse om hieraan mee te werken?’

‘Euh…’ Hahaha. Tja, wat zeg je dan. Totaal overdonderd door deze vraag. Tuurlijk wil ik meewerken! Heel graag zelfs. We maakten een afspraak op 14 Juni voor het interview en de foto. Terwijl ik de verbinding verbrak stuiterde ik zo ongeveer door de kamer. Dit kan toch niet?!?! Wekenlijks lees ik dit artikel en elke keer denk ik. ‘Hoe gaaf zou het zijn als wij er over 3 tot 5 jaar eens in staan.’ Dromen mag toch?

Dit soort mooie winkels komen er dus voorbij.

Het interview en de foto’s.

Het was 14 juni en Rianne en Joost stonden op de stoep. Rianne voor het interview en Joost voor de geweldige foto. Gelukkig gaf Rianne aan dat er genoeg tijd was en als ik tussendoor klanten moest helpen dit geen probleem was, ze was het gewend. Het was een vrij drukke dag en terwijl ze het interview afnam kon ik nog wat dingen afwerken. Ook leuk voor haar om te zien uiteraard. Ondertussen was Joost bezig met alles klaar te zetten voor DE foto.

Rianne vertelde dat wij al ruim een jaar op de lijst stonden van ondernemers die getipt waren voor dit artikel. Ze proberen het een beetje te bundelen per regio zodat ze niet continu het hele land door hoeven te rijden voor één interview. Na een super leuk gesprek met Rianne was het de taak aan Joost om de foto te maken. Voor Rianne kwam de echte uitdaging nu pas echt. Vraag mij iets over mijn vak of de winkel en ik brand los. Ga van de hak op de tak en blijf maar lullen. Hahaha. Het is maar een klein stukje tekst, maar het is haar super goed gelukt om er een mooi artikel van te maken.

Voor Joost was het ook best even lastig. Ik denk dat het een uur of vier was toen we de foto wilden gaan maken. Onze vitrine is van rond glas en er zit dus een beste weerspiegeling op. Door de zon in de ramen van de woningen aan de overkant weerkaatste de zon in de vitrine. Best een uitdaging dus en hopen dat de zon even weg zou gaan. Na een uurtje proberen is het dan toch mooi gelukt. Het resultaat is zo super mooi geworden. Precies zoals het moet zijn. 🙂

De plaatsing in het AD Magazine. 

We wisten dat het artikel er ergens eind Augustus, begin September in zou komen te staan. Dat was de planning begin jullie toen wij de eerste opzet te lezen kregen. Wat ik erg waardeer is dat we het artikel zelf nog konden doorlezen en een aantal aanpassingen konden aangeven die ook verwerkt zijn. Soms net even een kleine nuance in de tekst waardoor het voor mij fijner voelt. De eerste datum voor publicatie die wij doorkregen was 1 september. Hoe gaaf! 

Eind Juli hoorden we dat er wat geschoven was en stonden wij voor 14 September gepland. Dit was voor ons echt een perfecte datum. Het weekend voor Prinsjesdag. Veel dagjesmensen in de stad en altijd een gezellige drukte. Top! En toen was het 14 September en sloegen wij de krant open. Hahahaha. Helaas… Geen tikkeltje zoete bijlage. Achteraf bleek dat wij toch echt gewoon op die datum gepland stonden, maar dat er iets mis was gegaan. Nieuwe datum was 28 September. 🙂 

Klik op het artikel om het uit te vergroten.

Wat een reacties! Bedankt!!!

En toen was het 28 September. De dag ervoor kregen wij van een bekende al een foto van het artikel. De bezorgers krijgen het magazine al een dag eerder zodat het ingevouwen kan worden. We wisten dus zeker dat het erin zou staan.

Onze bezorger is er bijna altijd om 6.00 uur al. Ik lag dus zo ongeveer voor de deur. Hahaha. En toen kwam hij maar niet. Om zeven uur was hij daar dan toch. 😉

Hoe gaaf is het om je droom te zien uitkomen. Iets waar je al een tijd aan denkt maar waar je jezelf niet goed genoeg voor vind. En dan staan we daar ineens. Kippenvel.

De hele dag door kwamen er mensen ons feliciteren met het artikel. Bekenden, onbekenden. Zo. Veel. Mensen…  En nog steeds komen mensen de winkel binnen naar aanleiding van het artikel. De zaterdagmiddag zelf kwam er een stel uit Rotterdam speciaal naar de winkel toe. De week erop een stel uit Nijmegen en uit dordrecht. Speciaal voor ons. Nu ik dit schrijf krijg ik weer kippenvel, ik vind het zo bijzonder.

Dank jullie wel…

Wil je reageren op dit blog? Laat je reactie dan hieronder achter.